vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verandering
Het is een andere tijd die me schrijft
strengere winden snijden kil
door mijn zinnen
het blijft soms stil in mijn oor
als ik gil om de dingen
die ik vroeger
nog niet begreep
ik belijd mij
in een late lente
een bloem
bevrijd van een harde knop
straks
misschien los van zijn wortel
het bloed op de stam
is daaraan niet vreemd
ik schreeuw met de meeuw
in zijn vlucht
een zinloze zucht van de zee
golven slaan het tij
in witte koppen
als hoofdpijn uiteen
zal ik herboren worden
als ik sterf in de aarde
de lucht en het water.
Ingezonden door
Geplaatst op
10-09-2014
Over dit gedicht
reïncarnatie...misschien
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bloed Gil Schreeuw VeranderingReacties op ‘Verandering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!