vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Slecht weer
Wolken troepen samen, sombere soldaten
afscheid nemend, grijs in stille pijn
hun ogen sluitend, regen wenend en gelaten
wetend, morgen zal niet zonder tranendalen zijn.
Zwaarden snijden haarfijn bliksemschichten,
vuur en vlam, de zwarte nacht vertakt in twee,
schaduwen vertekend, flitsend felle lichten,
de oorlogstrommels dreunen telkens mee
in harten, vrezend voor de dag van morgen
slaat het wilde paard op hol en vertrokken in galop,
huilt de lucht, bezwangerd vol van zorgen
baart de einder droefheid en verdriet
de manden overvloed zijn leeg, geluk is op,
er ligt nog slechter weder in 't verschiet.
Reacties op ‘Slecht weer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!