1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
Sporen
Lijnen in de hand,
voet spoort in het zand,
spoelt weg van vasteland,
de tijd heet strand.
Regen op de ruit,
wist de druppel uit,
een traan besluit,
de bloem wordt kruid.
Reacties op ‘Sporen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!