vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Er komt een tijd...
Rustig heradem ik,
op de weg,
van diepe wonden.
De tijd nemend,
om te helen,
wat (ooit) is geschonden.
Er komt een tijd,
om alles,
te laten zijn.
Om te vertellen,
wat er is,
de echte pijn.
Rustig heradem ik,
alles laten,
vervagen.
Er komt een tijd,
dat de zon schijnt,
op alle dagen.
Reacties op ‘Er komt een tijd...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!