vorige gedicht
vorige gedicht
Ontvouw
Ontdubbel mij,
vouw na vouw open
ik verstik in de dichtheid
van opgekropte woorden
het groeit vanbinnen
als een zweer
overrijp, gezwollen
breekt het mij op
ik splijt in mezelf
en barst uit
in zinnen vloeit het
uit mijn kop
de zotheid schrijft
zich weg
verweesd blijf ik over.
Reacties op ‘Ontvouw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!