1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

ravijn

Met me lichaam loop ik van hot naar her
Met me gedachten en emoties lijkt het alsof ik stil sta
Aan de afgrond van een ravijn
Alsof ik elk moment er in kan vallen
Zonder ooit nog boven te komen
Zonder ooit nog een lichtje te zien
Soms val ik er in
In het ravijn vol duisternis
Denkend dat het einde is
Denkend dat niets of niemand me nog kan redden
Denkend dat niets of niemand me ooit nog naar boven kan krijgen
Naar het licht daar ver boven me
Toch blijk ik altijd iemand te hebben die me zekerd
Een zekering waardoor ik nooit helemaal kan vallen
Iemand die me weer naar boven helpt
Iemand die me het licht weer laat zien
Iemand die me nooit zou laten vallen

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Duisternis Licht Pijn Steun

Reacties op ‘ravijn’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

ravijn