Gedachtes Auschwitz

auschwitz

Hoorde de stemmen
De stemmen van onmacht
Voelde de laatste omhelzing
Loslaten onder dwang
Gedwongen waar je niet wilt zijn
Laatste zwaai met hoop

Dan hoor je de berichten
Geen hoop, dood
Je wilt dit niet geloven
Maar elke dag
Zie je de waarheid
Van deze onwaarschijnlijkheid

Bewakers die er waren
Samen met de honden
Alleen hun aanwezigheid
Maakt hun schuldig
Met prikkeldraad omhullen
Niet meer naar omkijken

Wilde de paden vullen
Vullen met rozen
Eigenlijk alleen de bloemen
De steel met de doorns
Die zijn voor de uitvoerders
Van dit bizarre kamp

Maar ik weet,dat alle rozen
Op deze wereld,niet genoeg zijn
Om de paden van onmacht
Het ongelooflijke verdriet
Te vullen zoals ik wil
Er zijn ook te weinig stelen om te straffen

De roos
Koop er elke week één
Pluk elk bloemblaadje
Laat ze vallen
Waar ze terecht komen
Ik weet het niet
Maar ze zijn voor jullie

Weet niet wat mogelijk is
Raap ze op, blaas ze weg
Ruik de mooie geuren
Geef ze aan je dierbare
Weet dat wij niet vergeten
Het verleden kan ook heden zijn