Opa, je bent vrij nu.
Opa of moet ik zeggen Henk.
Ik schreef dit om te zeggen dat ik aan u denk.
Ik ben trots.
U bleef zo sterk als een rots.
Elke keer weer die glimlach van u.
Dat ik mis nu.
De humor dat mijn vader ook heeft.
En alle dingen die we hebben beleeft.
De goede tijden die we hadden.
Een paar jaar die we nog overhadden.
De slechte dingen zijn nu verdwenen.
De lichten die verschenen.
Die gaf u de vrijheid.
Die gaf u rust en blijheid.
Even geen pijn.
Voor altijd boven ons vrij zijn.
Ik ben dankbaar voor uw ontmoeting.
9 jaar geleden was uw eerste begroeting.
U gaf ons uw hart.
Uw hart van goud en niet van zwart.
U deed geen vlieg kwaad.
Niemand heeft het hart van goud gehaat.
Want we staan hier nu.
Speciaal voor u.
Te zeggen dat we van u houden.
Dat we trots zijn dat u het zolang had volgehouden.
Te zeggen dat we u niet vergeten.
Dat we alles nog zullen weten.
Dat we u niet loslaten.
Want als ik dat doe ga ik mezelf haten.
Opa, u bent nu vrij.
Asjeblieft wordt blij.
Want je bent en blijft in ons hart.
Uw nieuwe leven is gestart.
Ik ben wel blij.
Want nu weet ik, u bent vrij.
Dank u voor uw persoonlijkheid.
Dank u voor uw vriendelijkheid.
Dank u voor alles wat u gedaan heeft.
Dank u voor wat we allemaal hebben beleefd.
We houden van u.
Reacties op ‘Opa, je bent vrij nu.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!