Windkracht 9
Een kracht die niet te ontkennen valt
als je er vol tegenin gaat
op een pier in Zeeland
350 meter leken wel kilometers
Vechten tegen de wind
die nooit lijkt te stoppen
en van geen opgeven weet..
ik ook niet...
nu niet.... nooit niet
Prachtige beelden...
in mijn geheugen ge-etst...
van een bijna zwarte lucht
het zonlicht er nog net doorheen glippend..
haar licht verdelend over het onstuimige water.
het een kwikzilveren glans gevend...
Gaaf dit weer
en de vergelijking die het heeft met verschillende perioden
van mijn leven...
Windkracht 9...
Ingezonden door
Geplaatst op
22-10-2014
Over dit gedicht
Een wandeling op een pier in Zeeland bij windkracht 9. Mooie momenten mooie gedachten bij dit kleine gevecht..
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geheugen Glans Kracht Leven OntkennenReacties op ‘Windkracht 9’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!