Al mijn dromen

we liepen samen
praatten honderd uit
maar alle stappen
die we namen brachten
ons niet echt vooruit

nog keken wij
naar een verdwijnpunt
in wat nevelig wit
droegen argumenten aan
consensus hebben we gemist

de woorden stokten
hun vloed nam af
ons aanvankelijk
enthousiasme koos
steeds het verkeerde pad

ik heb je hand genomen
jou in stilte al mijn
dromen laten zien
je ogen glansden licht
we dansten naar opklarend zicht


wil melker
21/07/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl