Eindeloos beminnen

Ik voel je overal om me heen maar vooral diep van binnen
Het enige wat ik nog wil is jou eindeloos beminnen
Je strelen tot je in slaap valt lekker over je rug
Van je kruin tot je stuitje en dan langzaam weer terug
Niks houdt me tegen om bij je te zijn
Geen regen, geen zon zelfs geen manenschijn
Alles wat ik wil ligt gewoon in mijn armen
Niemand anders kan mijn hart zo verwarmen
Als jij bij me weg gaat dan weet ik de weg niet meer
Dan ben ik weer verloren en sta ik daar weer
Helemaal alleen in de regen op t plein
Laat het alsjeblieft het verleden zijn
Laat me bij je blijven, laat me bij je schuilen
Laat me met je lachen, laat me bij je huilen
Bemin me zoals alleen jij dat kan
Want ik hou van jou, jij mooie man!