1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Herfsttijd

Herfsttijd

Ik zit onder een oude eik met zijn imponerende stam
Met een wijsheid die de vreugdewereld verstaat
Takken worden nu van hun bladeren ontdaan
Wat de dag toch weer een minuutje eerder donker zal maken

Nu tijdens de herfsttijd
Ontwikkelen zich prachtige dorpen
Dorpen met hun rood en wit bestippelde koppen
Staande als ondeugende hoedjes op het hemelse tapijt

Door het aanbreken van het koude
Zullen sprookjes zich blijven ontvouwen
En schieten de hoedjes uit de grond
Waardoor kabouters zich niet stilletjes zullen houden

Met hun verzameling van mos, eikels, kastanjes, bes en vrucht
Bouwen ze saampjes onder de bomen een feestje
Op het hoedje van hun vrolijke thuis
Zie je ze dansen met al het grut wat ook nog is gebleven

Onder de kaal wordende takken die troosteloos leken
Komen de vrolijkerts met hun puntige mutsjes echt tot leven
En hoor je ze giechelen totdat het laatste blad
Verdord door het licht haar pad op zal zweven

__ // __

© Madeleine Oppelaar. 24 September 2017. Tijd close: 16:40 uur. Gelieve niet kopiëren zonder schriftelijke toezegging van de auteur. Hiervoor dank!

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Een gedichtje over de herfsttijd

Geef uw waardering

Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Herfsttijd

Reacties op ‘Herfsttijd’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Herfsttijd