1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Maria

Maria, die mijn verlangen voedt
tot ik alle hoop zal versmachten,
neemt me mee met ogen die wachten
naar het diepste van haar ziel dat ze behoedt.

Zij is de lente; groen en fris,
want haar lichaam is, naar mijn normen,
nog steeds de baas over haar vormen.
Zij is een engel, God had het mis.

Ik, ik sta hier, hopend en wachtend,
aan de oever van jouw kletterende rivier
want de liefde dreef me tot hier.

O muze, bezingt mij deze prachtige vrouw
van wie ik al heel mijn leven hou,
laat haar voor altijd de mijne zijn.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Geschreven in opdracht van school. Gaat over Maria, een onbereikbare geliefde.

Geef uw waardering

Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Jan Maria Pierre Liefde Sonnet

Reacties op ‘Maria’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Maria