vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Aan tafel
Zo thuis in de Schrift
die vreemdeling -
alsof hij er meer van wist
verbaasd en verward
die twee uit Emmaüs
vonken in hun hart
hoop die gloeit
wie is hij toch
geloof dat groeit
spreekt maar, ongehoord
ontvouwt geheim na geheim
open bloeit het Woord
en wordt vlees en bloed
als hij aan tafel
bij het breken van het boord
hen als de levende ontmoet.
Reacties op ‘Aan tafel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!