Zoete Herinneringen
Zoete herinneringen aan een leven samen
Bittere tranen verraden je verdriet
Afscheid van PRC’s ‘grande dame’
Vergeten zullen we haar zeker niet!
Had het maar anders kunnen lopen
Maar het mocht helaas niet zo zijn
De vriendschap van een paard kun je niet kopen
Daarom doet het afscheid ook zoveel pijn
Laat het verdriet maar komen
Laat maar los, laat het maar gaan
Laat je tranen gerust stromen
Je komt niet alleen te staan
Want ik geef je mijn hand en ga met je mee
Al is het alleen maar in gedachten
Verdriet is beter te dragen met z’n twee
Misschien kan t iets van je pijn verzachten
Ooit, na het verdriet en het gemis
Overheersen de fijne herinneringen weer
Je weet dat het voor haar echt beter is
Ook al doet het je nu nog zo zeer
Ik bewonder je moed en je kracht
Deze keuze is ontzettend hard en zwaar
Maar er komt een tijd dat je weer lacht
En met een glimlach denkt aan haar
Wetend dat je de juiste beslissing hebt genomen
Onafwendbaar, helaas niet te vermijden
Limber komt vast nog voor in je dromen
En graast nu heerlijk in hemelse weiden..
Ingezonden door
Geplaatst op
16-09-2010
Over dit gedicht
Geschreven voor een vriendin die afscheid van haar paard moest nemen vanwege ernstige gezondheidsproblemen van het paard
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Paard Verdriet VerliespaardReacties op ‘Zoete Herinneringen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!