het begon 6 jaar geleden

Het begon 6 jaar geleden.
Toen begon voor mij het leven.
Ik was dertien en had niet veel gezien.
Een zieke vader wat kan je daaraan doen.
Praten knuffelen of een zoen.
Mijn vraag was deed ik alles dan wel goed?.
Wat moest ik doen?.
Waarin moest ik geloven?.
In mezelf of in de heer?.
Ik heb gebeden en dat doe ik nu elke dag weer.
2003 een jaar met veel verdriet maar begrepen.
Deed ik het nooit en nog steeds niet.
Jij werd beter en mama was weg.
Zo opeens dat was pech.
En toen werd oma ziek en ging ze opeens weg.
Met ons aan haar zijde.
We hebben haar niet zien lijden.
Het ging zo snel het was niet leuk.
Maar wel heel fijn om haar te zien gaan.
Voor haar geen pijn voor ons wel een traan.
Een paar jaar later.
Woonde wij samen.
Het was geweldig het voelde alsof wij nooit konden breken.
Het was iets wat niemand ooit zou weten.
Dat gevoel zo fijn en goed.
Het was zo leuk we deden alles zoals het moest.
Ik leerde iemand kennen zo bijzonder en zo zacht.
Het was een meisje die altijd aan mij dacht.
Ik was gelukkig ik werd verliefd.
Maar achteraf deed ik dat liever niet.
Jij had een vrouw met veel problemen.
Vaak gelachen maar ook gestreden.
Ik moest toen gaan naar mijn moeder.
Maar achteraf was dat niet goed.
Ik had daar een fijne tijd met een hele leuke meid.
Die altijd kwam altijd lief was en alles deed.
Maar daarvan kreeg ik spijt en heb ik nog steeds.
twee jaar weggegooid.
Zomaar verspeeld.
Het leek zo mooi maar dat had ik me verbeeld.
Me moeder liet mij stikken en zei ga maar weg.
Ik kwam naar jou toe en woon nu nog steeds bij jou.
Dat meisje waar ik van hield en altijd nog van hou.
Verliet mij liet mij alleen dat was klote en niet zo fijn.
Toen kwam 2008 ik leerde een ander meisje kennen.
Nog liever nog zachter.
Een meisje waar ik op zat te wachten.
Ze is blond ze is mooi.
En ik ben voor altijd haar mooiboy.
Nu nog steeds ga ik met haar.
Maar jij, jij bent en blijft mijn vader.
Dat zal je voor altijd zijn.
2009 begon zo mooi en zo goed.
Tot op die dag dat het bericht ons wakker schudde.
We leven allemaal je doet het zoals het moet.
Maar alles ligt in Gods zijn handen.
En soms is dat ook goed.
Jij was ziek het deed mij denken aan 2003.
Waarom jij waarom wij?.
Weer een periode om nooit te vergeten.
Jij werd geopereerd en werd genezen.
Het leven kan zo mooi zijn maar soms ook zo’n sleur.
Het leven is niet zwart en wit maar heeft ook wel wat kleur.
Ik heb een meisje aan mijn zijde en dat maakt mij blij.
Maar niemand lijkt het te begrijpen die verleden van jou en mij.
Mensen zien de buitenkant mensen denken beter te weten.
Laat ze is in onze schoenen staan ik denk niet dat ze dat zullen overleven.
Mensen praten mensen denken.
Mensen zijn anders dan jij en ik.
Ze zeuren en zeiken ze laten niks blijken.
Hun zijn gelukkig hun zijn gezond.
Niemand heeft zoals jou en mij zo’n wond.
Iedereen doet maar wat ze niet kunne laten.
Maar laat die mensen praten.
Wij weten beter en doen het zoals wij willen.
We laten ons het leven niet voorspellen.
Wij leven goed al vinden hun van niet.
Wij hebben het overleefd dat wat je niet vaak ziet.
Wij samen zijn sterker.
Jij vecht tegen alles en dat maakt mij trots.
Jij bent mijn vader voor altijd.
Dat maakt mij vrolijk dat maakt mij blij.
Ik ben gelukkig en jij ook.
Ik heb een meisje dat heb jij ook.
Laat mensen maar praten.
Mensen zien alleen de buitenkant.
Laat ze maar in onze schoenen staan.
Kijken of ze dan nog zo praten.
Ik weet zeker niemand op deze aarde.
Is zoveel als ons door iemand verlaten.
Jij bent mijn vader ik ben jou zoon.
Wij leven nu nog steeds.
Soms denk ik is dat wel gewoon.?
Laat mensen praten laat mensen doen.
Wij doen zoals we deden samen komen we heel ver.
Wij zijn trots wij zijn gelukkig laat die mensen maar.
Het zijn er zoveel.
Maar sterker dan ons zijn ze nooit.
Papa ik hou van jou. En ik hou van de mensen die bij ons horen.
Ik hou van mijn vriendin voor de rest van mijn leven.
Ik zal al deze mensen in het speciaal alles wat ik heb geven.