ik kan het niet meer aan

als je nu voor me zou staan
keek je niet in mijn ogen
ze lopen vol met tranen
omdat alles van ons is gelogen

als ik tegen je praat
staan je ogen naar de grond
je geeft mij het gevoel
alsof ik nooit in je hart bestond

hoe kon het zover komen
dat mijn hart in duizend ligt
was je maar eerlijk geweest
dan maakte ik niet dit gedicht