vorige gedicht
vorige gedicht
Waar ga ik naartoe
ik liep langzaam
ik ging de deur uit
ik was verdrietig
kapot van binnen
hete tranen stromen
op mijn warme wangen
geen woorden meer
er valt toch niks meer te zeggen
ik moest gaan
ik moest daar naartoe
ik wilde het niet
maar ik moest gewoon
ik miste iedereen
terwijl ik naar hun gezichten en ogen zat te kijken
alsof ik afscheid van iedereen wilde nemen
ik was stil maar mijn hoofd was druk bezig met vragen
allerlei vragen en onduidelijke beelden
waarom moest ik gaan
waarom moest ik ze verlaten
waarom moest ik daar zijn
waarom moest ik dat accepteren
en waarom is het zo met mij gelopen
wie en wat leed mij tot deze situatie
Reacties op ‘Waar ga ik naartoe’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!