zo zit t

wat jij mij hebt aangedaan deed me pijn,
wonden die helen maar littekens blijven,
jij vond het alleen maar fijn,
en bleef mij in het nauw drijven.

waarom zou ik me er eigenlijk ook nog schuldig over voelen,
jij bent namelijk degene die dit veroorzaakt heeft,
ik schuif het niet meer onder banken of stoelen
hoe ik al die jaren met pijn heb geleefd!

maar nu loop jij nog vrolijk rond,
en moet ik er maar mee leren leven,
je moest eens weten hoe ik er nu voor stond,
daar denk jij niet over na, nog niet eens even.

al die woede, die ik niet kwijt kan,
of soms op andere af reageer,
ben jij nu een echte man?
ik weet het niet meer.

je was godverdomme mijn broer,
wat ik nu niet meer zo kan zien,
je zag mij als een hoer,
en ik vraag me af of ik dat verdien.

ik haat je! en dat mag je weten,
want dit staat op mijn lichaam getekend
en zal dit nooit vergeten.
al doe ik alsof ik je nooit heb gekend.

wat jij mij hebt aangedaan deed me pijn,
wonden die helen maar littekens blijven,
gelukkig zal dit nooit meer zo zijn,
want ik zal nooit meer met jou ergens verblijven!