vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een kans
e zou gekwetst moeten zijn , na alle leugens die ik je heb laten geloven.
Ik zei tegen mezelf dat ik je niet zou missen. Maar ik mis je wel. Ik mis
je harde stem, je vele emoties verborgen achter je donkere, niet bijzondere ogen,
je lach, zelfs je boosheid en de smaak van je onschuld.
Dus nu is het vraagteken groter dan ooit.
Neem me mee naar jou wereld, van de gevaren die ik niet ken. en laat me ontmoeten, de mensen die je liefhebt.
Ingezonden door
Geplaatst op
15-06-2008
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KansReacties op ‘Een kans’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!