Gluren
Gluren
Ik denk nog vaak terug aan onze kinderjaren
Het raakt nu nog diepe snaren
Met vriendinnetjes en vriendjes spelen in het bos
Wij bouwden hutjes van takken bladeren en mos
In de bomen klimmen,bij de boer kersen plukken
Met veel bravour is ons dat toen gaan lukken
In de hooimijt met jou verstoppertje spelen
En zo stiekum een kusje stelen
Dat vriendje werd later mijn man
En dat zo,n 50 jaar lang!
Een paar maanden terug is hij overleden
Ik vraag mij af,zou hij de hemel al hebben betreden
Schat zie je dat ik nu weer gedichtjes schrijf
Dat ik daar nu mijn tijd mee verdrijf
Mijn jongen wij waren heel gelukkig samen
Ja onze kinderen kunnen dat beamen
Ik hoop dat het niet te lang meer zal duren
Want ik wil bij jou komen gluren!
MMH.Stevens
Reacties op ‘Gluren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!