1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
Drijfhout en vuil
voelde het
trekken van de zee
in grijsgroene golven
zag het
trotse schuim breken
op het graniet van de rots
in de luwten
als dank van de wereld
het drijfhout en vuil
de restanten
van leven en geven
voortijdig al afgeschreven
ook wij spoelen aan
in een maatschappij die
alleen de besten leert staan
ik voel
het trekken van de zee
meedogenloos neemt zij mij mee
Ingezonden door
Geplaatst op
01-08-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Drijfhout Afval MaatschappijReacties op ‘Drijfhout en vuil’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!