1001 Gedichten
Een leven in de stilte
iedere dag heb ik er mee te maken,
een lange stilte in mijn hart,
soms duurt het een hele dag,
en soms lijkt het voor eeuwig!
want het valt niemand op,
waar ik mee zit,
dat weet niemand,
en ik hou me stil.
waarom heeft niemand het door?
waarom kent mijn leven maar 1 vriendin?
wat heeft mijn leven eigenlijk nog voor zin?
dan ga ik maar,
ik sluit mijn leven af,
dit was de laatste dag,
dat iemand leven in mij zag!
R.I.P
Reacties op ‘Een leven in de stilte’
-
mag niet hopen dat dit over jezelf gaat!
ster - 24-11-2011 om 10:03
-
mooi gedicht, jij zit ook ergens mee, als het over jou gaat. maar mooi omschreven, en mij mag je natuurlijk ook altijd mailen ofzo... oke? liefs anouk
Linda - 24-11-2011 om 17:17
-
Omg lieve meid ook dit gedicht raakt me heel erg diep. Maar je staat er niet alleen voor;) Ik weet hoe je je voelt en je kunt altijd bij me terecht;) En dit is hoe ik me heel vaak voel. Gisteren nog..We gingen op de banken in de hal eten. Ik zat naast een meisje van mijn klas (de enige die mij wel mag. Maar ze is heel populair in de klas dus gaat veel meer met de anderen om). En de rest zat allemaal tegen elkaar van: schuif eens op. Ja ik ga echt niet naast haar zitten hoor! En zo gaat het dus altijd.. En met groepjes of tweetallen maken, sta ik altijd alleen. Maar als ik zo je profiel en forum enz lees, lijk je me gewoon een hele lieve meid.. en ik heb echt het idee dat wij een beetje dezelfde gedachtes hebben.. En je moet echt weten dat je altijd bij me terecht kunt als er wat is. Ik zal wel om je geven en je helpen waar ik kan;) XXXXXX
Suus - 06-06-2012 om 09:00
-
lieve meid, soms dan heb je nog zoveel pijn en verdriet in je hart en zie je je leven als een grote puinhoop, denk je van: shit is mijn leven, ik wil dood. vergeet dan niet dat je hier altijd bij mensen je verhaal kan doen en je verdriet kwijt kan in gedichten. dat heeft mij ook heel erg geholpen, en misschien lost het niet veel op en blijft je probleem, het is wel super fijn als er iemand naar je wil luisteren en denkbeeldig een arm om je heen wil slaan om je te troosten als je verdriet hebt. ik vind je gedicht super mooi geschreven, en het raakt me
Robbin - 17-11-2013 om 11:50