vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De alcoholist
Ik was slecht , het zat weer tegen
Ik was té bescheiden té verlegen
Ik kon alleen me drinkarm nog bewegen
Uit het niets was het voorbij
Hoe ? dat weet ik niet, kijk niet naar mij!
Ik kijk in de spiegel zelfverbazend
Van hoe het was en hoe het is
Uit het niets ben ik weer beter
Maar eigenlijk schiet ik daar geen meter mee op
Het gaat toch weer fout
Dus schiet ik mezelf nu maar door mijn kop
Ingezonden door
Geplaatst op
27-04-2012
Over dit gedicht
ik moest denken aan hoe het zou zijn als een bepaald middel mij kapot zou maken vanbinnen. dat ik dat wist maar het niet kon stoppen
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Alcoholist DramaReacties op ‘De alcoholist’
-
mooi gedicht
JPSpadzinski - 11-06-2012 om 09:59