Pesten doet pijn
Ik liep over het plein
helemaal alleen
besloot maar te gaan zitten
op die grote zware steen.
Pakte een spiegel
de tranen stromen
was die litteken er maar niet
dan was het nog goed gekomen
Had ik er misschien nog geweest
als ik niet door het vuur was gegaan die dag
voor mijn kleine broertje
die nog in het huis lag
Dan was het litteken er nooit
en was ik heel erg knap
dan had ik nog geleefd
en was ik vol van blijdschap.
Maar helaas was het litteken er wel
en het zou blijven zitten, door die rot brand
maar ik wilde zo niet leven
dus maakte ik mezelf van kant.
Reacties op ‘Pesten doet pijn’
-
Goed gedicht, ik snap niet waarom mensen gepest worden om hun uiterlijk, gedrag of zwakheden, maar het ergste is dat de pester (meestal) geen idee heeft wat hij of zij aangericht. Ik zeg stop de oorlog, stop het gepest. 'Het is leuk', ja wat dan nog, stop ermee en doe je best.
Bi-proud-of-you - 24-02-2013 om 23:31
-
Dankuwel! Ik snap het idd ook niet, het is gewoon erg zwak om te pesten, gelukkig ben ik zelf nooit gepest.
Samantha Krelekamp - 08-03-2013 om 16:57