Epilepsie
Ben vandaag een beetje treurig,
Mijn gedachten zijn verhuisd.
Bevind mij ineens in een andere wereld,
Knijp mijn handen tot een vuist.
Komt door die grijze massa,
Daar boven in mijn kop.
Die zorgt voor overactiveit,
En daardoor houden de aanvallen nooit op.
Ik staar voor me uit,
Lijkt wel of ik helemaal weg ben.
Maar zelf weet ik helemaal niks,
Ik besef niet wat er gebeurt.
Soms gebeurt het weleens,
Dat ik ijl in mijn hoofd.
Ik wordt dan helemaal bleek,
En voel me verdoofd.
Reageren lukt niet meer,
Soms voel ik het aankomen.
Maar tegen die tijd val ik schuddend neer,
En zie de raarste dromen.
Wordt weer wakker,
Met mensen om me heen.
Allemaal bezorgd,
En toch voel ik me alleen.
Dit is hoe ik het zie,
Ik ben anders dan normaal.
En dat komt allemaal,
Door mijn epilepsie.
Reacties op ‘Epilepsie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!