Onzekere paden
onbehaaglijk gevoel
op willen gaan in de menigte
geen ogen gericht op mij
brandend
vragend
met veel verwijt
een gevoel licht en vrij
wat ik bij anderen benijd
een angstig gevoel
beoordelende gezichten
het verlangen toe te lichten
beschuldigend
betichtend
wat kunnen zij aanrichten?
gevoel van onzekerheid
ik wil het kwijt!
het groepsgevoel
zonder nijd en bedrog
bestaat dat nog?
eenzaam
behoedzaam
de durf te vertrouwen
het lef iets nieuws op te bouwen
gebonden in strakke touwen
een stevig gevoel
het zijn de keuzes die Ãk maak
zonder invloed van anderen
veranderen
versterken
zodat ik opnieuw zal merken
dat de te bewandelen paden
mij niet meer zullen schaden
dat is ze geraden!
Ingezonden door
Geplaatst op
09-06-2013
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gevoel Onzekerheid Veranderen VersterkenReacties op ‘Onzekere paden’
-
Een woord: Prachtig!
SweetShaiy - 09-06-2013 om 20:37
-
Sluit me helemaal bij SweetShaiy aan!!!
Myself - 10-06-2013 om 12:15
-
Mooi. Net als de rest van je gedichten.
Roos - 29-08-2013 om 22:02