Jeugdmaatje

Ik herinner het me nog, die kerel...
We waren de beste maatjes in het lager.
Elke schooldag elkaar opnieuw groeten,
maar we zagen elkaar veel vaker.

Samen de wijde wereld intrekken,
in het weekend vlammend op onze fiets.
We mochten niet te ver rijden van de mama,
maar och, dat deed ons niets.

We waren zoals de 'echten’ op hun moto’s!
Bloedbroeders! Een verbond voor het leven!
Tgoh.. Zoveel goede momenten samen.
Momenten die ik nooit zal vergeten.

Maar vandaag zijn we dertien jaar later,
en elkaar al lang uit het oog verloren.
Ik zou niet weten hoe het met hem gaat.
Al jaren dat we niets meer van elkaar horen.

Ach ja.. Hij was mijn beste maatje
en zoals hem waren er geen twee.
Zal het lot ons ooit weer samenbrengen?
Ik weet het niet.
Maar ondertussen draag ik de ontelbare goede
herinneringen voor altijd met me mee.



• Dank je. •