hoe iets kan lopen

toen ik 2 was, zat je bij mijn broer in de klas
jullie gingen altijd voetballen, ik en je zusje gingen het spelletje vergallen
beste vrienden dat jullie waren, konden elkaar aanstaren
soms werd papa boos uit het niets, en moest je gaan op je fiets
ik was twee en jij was vier, ons verhaal begint hier
jij was bijna overal bij, jij kent mij.

Je was gewoon een vriendje van mijn broer, jullie deden altijd stoer
uiteindelijk ben je verhuisd, papa bleef ons slaan met zijn vuist
met mijn broer had je geen contact, de vriendschap was wegegezakt
tot in de tweede klas, er een aardige jongen was
ik sprak hem altijd buitenschool om, weet niet hoe dat begon
op een dag was hij bij jou, en vroeg of ik je toevoegen wou

toen leerde ik je weer kennen, dat was wel even wennen
toen kreeg je contact met vriendinnen, wou 1 een relatie met je beginnen
je werd gewoon een vriend voor mij, dat maakte me blij
je wist hoe mijn vader is, dat ik hem het liefst uit mijn leven wis

uiteindelijk werd je een beste vriend, iemand die ik niet had verdient
je werd als een broer voor me, nu kan ik niet zonder je
je kent me door en door, ik hoef van jou geen verhoor
een paar woorden zegt genoeg, over waarom ik me zo gedroeg
we begonnen elkaar vaker te zien, we waren vrienden bovendien

toen gingen we zoenen, eerste jongen waarna ik mijn mond niet ging boenen
toen wou je al een relatie, maar ik was nog bezig met observatie
ik wees je telkens af, voor jou was dat echt een straf
nu heb ik eraan toe gegeven, met jou wil ik verder leven! ♥
sorry voor mijn depressiviteit, ik wil je nooit meer kwijt
je bent alles voor mij, bij jou voel ik me vrij
ook al ben ik soms moeilijk of eng, weet dat ik er voor je ben