1001 Gedichten

H.H. Ter Balkt is een van de schrijvers met een typische stijl, waar we over het algemeen even aan moeten wennen in Nederland. Hij staat ook wel bekend als een ‘boerendichter’, die wat dwars is en daardoor soms wat anders is dan wat we gewend zijn. Inmiddels heeft hij een PC Hooftprijs in de wacht weten te slepen en kennen we hem vooral van zowel grimmige als de humoristische gedichten die hij maakt. Het valt op dat hij zich zowel op weggemoffelde elementen uit de Nederlandse geschiedenis toe weet te leggen, als de veel meer alledaagse zaken die we allemaal wel eens meemaken.

Opvallende woordkeuze

H.H. Ter Balkt spreekt vooral veel mensen aan dankzij de opvallende woordkeuze die hij gebruikt. De worden wringen en walsen, toeteren, knoerpen en stampen. Wat dat betreft valt op dat hij vaak op de grens van het toelaatbare gaat zitten, om de lezers te prikkelen. Bovendien is hij met woorden als ‘hemelzweep’ en ‘aardappelmeelschuim’ naar voren gekomen, woorden die we tot op dat moment nog niet kende. Verder maakt hij in de gedichten veel gebruik van uitroepen en uitroeptekens, waardoor de gedichten meer kracht krijgen en ze als het ware een bepaalde gretigheid uitstralen.

Tegen de vervuiling

Bovendien is H.H. Ter Balkt enorm begaan met de wereld om ons heen, iets waar hij zich hard voor maakt in de gedichten die hij schrijft. Hij is bijvoorbeeld fel ingegaan tegen de vervuiling van de zee en is daarnaast een grote tegenstander van de kerncentrales waar we ook in Nederland gebruik van maken. Hij heeft ooit gezegd dat hij een moederland heeft in plaats van een vaderland, toen men hem vroeg of hij ooit de Dichter des Vaderlands zou willen worden. Dit geeft mooi aan hoe hij af en toe vreemd kan