1001 Gedichten

Jan Arends werd geboren in Den Haag op 13 februari 1925. Hij was het onwettige kind van een twintigjarig katholiek weesmeisje, die twee jaar later trouwde met ene Frans Barend Arendsen, de vermoedelijke vader van Jan Arends. Op school viel hij buiten de boot door zijn lagere afkomst. Doordat zijn moeder heftige reuma had, werd Arends tot zijn achttiende ondergebracht in een jongensinternaat. Zijn redelijk ongelukkige jeugd verwerkt Arends voor een deel in zijn werk. Die bevatten namelijk veel autobiografische elementen en zijn erg kritisch ten opzichte van de maatschappij. Ook is Arends verschillende keren in psychiatrische inrichtingen opgenomen, zoals een alcoholistenkliniek. Sommigen zeggen dat hij helemaal niet zo gek was en zich juist liet opnemen omdat het hem goed uitkwam. Jan Arends is slechts zeer kort schrijver geweest. Zijn eerste bundel, Keefman, kwam uit in 1972. Hij werd direct benoemd met de beschrijving van het leven van een man die zich niet thuis voelt in zijn omgeving en nogal vaak met zijn psychiaters botst. Hier kunnen we al autobiografische elementen onderscheiden. Arends zelf stelt zich ook vaak op tegen andere schrijvers, omdat hij zich niet erkend voelde. Hierdoor was hij een aparte figuur in het literaire wereldje. Zijn talent kon echter niet miskend worden. Jan Arends zou zelfs de Multatuliprijs krijgen voor zijn kleine oeuvre (dat toen bestond uit slechts drie werken), ware het niet dat hij juist zelfmoord pleegde door uit een raam op de vijfde etage van zijn flat te springen. De jury zag toen af van een postume uitreiking, omdat de prijs vooral bedoeld was als ‘stimulans van de scheppende kunst’. Sommigen zagen de regel “Teplettervallen is een goede dood” uit een gedicht al als een aanwijzing voor Arends’ zelfmoord, maar deze regel is vaak herhaald met een andere doodsoorzaak genoemd in plaats van ‘terplettervallen’. Arends pleegde zelfmoord op de dag dat zijn bundel ‘Lunchpauzegedichten’ uitkwam. Later dat jaar verscheen zijn – nog zelf samengestelde – bundel ‘Ik heb een strohoed en een wandelstok’.