1001 Gedichten

Jules de Corte is een zeer bijzonder figuur in de Nederlandse culturele geschiedenis. Op eenjarige leeftijd werd de kleine Jules blind door een medische fout. Maar op het blindeninstituut komt zijn grote talent voor muziek naar voren wanneer hij orgel- en pianolessen volgt. Toen hij erachter kwam dat hij eigenlijk zijn hele leven in het klooster zou moeten blijven, koos hij er aan het eind van de Tweede Wereldoorlog voor om te vertrekken. Hij besloot van musiceren zijn beroep te maken en niet zonder succes; Jules de Corte schreef honderden liedjes voor bijvoorbeeld de KRO-radio en heeft in bijna alle Nederlandse theaters opgetreden.

Jules de Corte heeft ontzettend veel singles en grammofoonplaten uitgebracht met allerlei soorten liedjes: zowel vrolijke en grappige liedjes als poëtische en maatschappijkritische. Hij was regelmatig op de radio te horen en zijn eerste single, ‘Ik zou weleens willen weten’ werd al een gouden plaat. Hij heeft met bijna alle bekende Nederlandse artiesten uit die tijd opgetreden.

Ook op ander gebied is Jules de Corte succesvol geweest. Hij heeft namelijk ook meerdere boeken en gedichtenbundels geschreven. Enkele voorbeelden hiervan zijn ‘Licht En Donker’ (1955), ‘Corte Metten’ (1969), ‘Vissen Achter Het Net’ (1972) en ‘Ik Ben Je Reisgenoot’ (1994). In 1985 stopte Jules de Corte met zijn muzikale carrière vanwege gezondheidsredenen. Ter gelegenheid hiervan organiseerde hij nog een groot feest in zijn woonplaats. Later werd nog een concert in de Avro-studio voor hem georganiseerd door vele vrienden en collega’s. Op 16 februari 1996 overleed Jules de Corte aan zijn steeds meer afnemende gezondheid. Zijn liedjes en gedichten zullen echter nog lange tijd voortleven.