Brandweer
De vlammen laaien op,
de brandweerladders schuiven uit.
Een huis staat in lichterlaaie.
Er zit nog iemand binnen, snel snel…
Straks is het te laat!
De brandweerslangen zet men aan,
de ambulances komen toe.
Men sluit de slangen aan,
voor de vlammen nog hoger uit het dak slaan.
De bluswerken beginnen,
dan gaat men naar binnen…
Daar vinden ze je, je bent dood…
Dat allemaal ten gevolge van ademnood.
Niemand die ooit deftig afscheid heeft kunnen nemen…
En dan nog al de andere bijkomende problemen…
Je bent misschien wel niet meer zichtbaar,
Het verdergaan zonder jou is niet zo evident…
Maar toch is er iets in mij dat zegt dat je nog onder ons bent…
@ Lieven Castelein - 2013
Reacties op ‘Brandweer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!