onvermogen

in de ogen
ligt het onvermogen
onwerkelijkheid uitstralend
terwijl de werkelijkheid dalend
langzaam zich nestelt in
een nieuw begin

ze legt het naast zich neer
dit doet ontzettend zeer
ze veegt het van de baan
is het zo vergaan?

eens waren ze samen geweest
na een dol dwaas feest
hadden ze overnacht
vele dromen samen bedacht

in deze stromende regen
zit het leven werkelijk tegen
veegt ze de tranen van haar gezicht
haar ogen naar beneden gericht

de blik naar binnen
waar het ooit zou beginnen
niet ophoudend
standhoudend

vaste ondergrond had ze
dat vergat ze
mistige verte
werd ze

Marill
januari 2015