Stille nacht

'S nachts waarin de stilte spreekt
En de sterren naar ons schijnen
Staar ik hoopvol naar boven
In de hoop dat ik kan verdwijnen
Want de leegte in mijn hart
Maakt dat niets voldoening geeft
Doorgaand maar niets om voor te streven
Besef ik dat ik al jaren niet meer heb geleefd

Jouw sterven deed mijn wereld stoppen
Dagen gaan voorbij maar niet de nachten
Overdag kom ik door maar 'snachts lig ik wakker
Strevend naar niets maar nog altijd aan het wachten
Hoop houden terwijl het nooit meer goed komt
Je naam noemen terwijl je nooit meer terug komt
De weg der leven begaand terwijl ik nooit meer verder kom
Schreeuwend in paniek terwijl de stilte mijn schreeuw verstomt..

Er zijn geen woorden meer om te praten
In het duister zal ik mij verschuilen
Tot het leven in stilte aan me voorbij gaat
Er zijn geen tranen meer om te huilen
Ik weet nu hoe een winnaar kan verliezen
Ik weet nu hoe je moet leven bij de dag
Ik weet de afstand tussen houden van en missen
Ik weet de waarde van verloren tranen en een oprechte lach

Alle levenslessen heb ik van jouw geleerd
Toch was ik liever gewoon de oude ik gebleven
Ze zeggen dat ik nu wijzer ben maar dit maakt niemand beter
Ik wou zo graag dat je was genezen
'S nachts waarin de stilte spreekt
En de sterren naar ons schijnen
Ben ik kwaad op het leven, je ziekte, en mijzelf
Want je had nooit uit mijn leven mogen verdwijnen..