hoop houden
Geur van nat hout
dringt mijn neus in
smaak van zout
dit is nog het begin
Tijd tikt maar door
het is donker
het is hier vies en goor
Als ik mijn ogen sluit
mijn verbeelding vrij laat
dan ben ik hier uit
Terug in het heden
is het donker en koud
ik heb genoeg geleden
ik heb genoeg gerouwd
Met geluidloze stem
ga ik gillen
help me, ik zit hier klem
mijn lijf begint te rillen
Ik kom hier niet uit
ik kom hier niet weg
niks dat op een ontsnapping duidt.
Toch houd ik hoop
hoe donker het ook mag zijn
ik wacht op het verloop
tot het laatste woord krijg je mij niet klein
Na uren
Na dagen
Na jaren
Zit ik in mijn kist
te wachten op mijn hoop
tot het opklaren van de mist
Als dan de eerst kier verschijnt
het licht zich weer laat zien
en de duisternis verdwijnt
Zie ik de zon
zie ik de bomen
voor de wind begon
voelde ik hem al komen
En dan stap ik vol nieuwe moed
uit de kist van verdorven
een nieuwe toekomst tegemoet
Ingezonden door
Geplaatst op
25-02-2015
Over dit gedicht
omdat hier zoveel zwaar dragende gedichten op verschijnen wou ik weer wat licht terug brengen.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hoop Opnieuwbeginnen WachtenReacties op ‘hoop houden’
-
Mooi geschreven Myrthe. Dat was lang geleden dat ik een gedicht van je gelezen heb. Maar vergeten was ik je nog niet. En ik ga je ook niet vergeten.. Wanneer het eens donker zal zijn. Mij weet je te vinden.
♥DJolien♥ - 26-02-2015 om 22:30
-
Wauw, sprakeloos! Echt onwijs mooi geschreven! Xxlisanne
lisanne - 27-02-2015 om 07:39