vorige gedicht
vorige gedicht
o ver.
Zo ver.
De wereld ruim
om in te leven.
De verte
trok me altijd aan.
Daar wilde ik
het liefste leven
en daarna
verder gaan.
Zo zag ik vreemde
landen.
Ik woonde daar
en werkte mee.
Zag kali's , witte
stranden.
En was er tevree.
Toch ben ik weer
naar huis gekomen.
En 't valt hier
reuze mee.
Hier kan ik
veilig verder dromen,
van wat ik in die
vertes dee.
Ger van der Ark
23 mei 2015
Reacties op ‘o ver.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!