1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Niet de echte ik

Vandaag weer zoÂ’'n dag vol met angst
Morgen en overmorgen vast wéér zo een
Ik heb angst, omdat alles om mij heen donker is
De jaren gaan snel voorbij en steeds grijp ik weer mis
Ik ben nog jong maar voel me al zo oud
Was er maar iemand in de buurt, die om mij geeft en die van mij houdt
Ik heb gefaald in het leven en heb ook nooit een perfecte jeugd gekend
En heb de kracht niet om te vechten ook niet tot het bittere end
Zoveel gedachten gaan er door mij heen
Ik ben door vele verstoten en voel me steeds alleen
Ik zoek naar beelden waarin ik houvast vind
Niemand, die mij ziet huilen als een kind
Iemand geef mij vrijheid
Ik verlang zo naar die tijd!
Wie kent ze niet, de momenten van lachen en huilen
Maar waarom die tegenstrijdigheid
Mijn hele leven voelt als een straf
En hoe kom ik ooit van dit leven af
Het lijden wordt met de jaren steeds meerÂ…
Door die angst, red ik het niet meer.
Ik denk eraan, elke dag
En dan verdwijnt ineens mijn lach
Snel doe ik mijn ogen dicht
Maar elke keer zie ik weer zijn gezicht
Dan voel ik me ineens enorm klein
En voel ik steken van angst door mijn brein
Als ik alleen ben, dan ben ik bang
Dan is het vooral veiligheid, waar ik naar verlang
En vraag ik me af, of ik me ooit nog ga voelen
Zoals alle mensen met levenslust bedoelen
Vrijheid en in het leven je eigen keuzes maken
Zonder steeds opnieuw in paniek te raken
In het donker zijn, zonder angst te ervaren
Dat je moet uitkijken voor alle gevaren
Voor mensen die andere gedachten hebben dan ik
En dingen doen waar ik van schrik
Maar praten erover, dat kan ik niet
Want dan zien mensen mijn verdriet
En dat is precies wat mensen willen
Dan kunnen ze hun tijd aan me gaan verspillen
Ieder mens denkt dan goed voor je te zijn
Maar die goede bedoelingen zijn niet altijd even fijn
Vooruitgang is dan wat er wordt verwacht
En daarvoor heb ik niet de kracht
De schijn ophouden en zeggen dat het beter gaat
Dat is wat ik vreselijk haat
Maar nog erger is het uitleggen hoe ik me voel
Omdat mensen niet weten wat ik bedoel
Onmacht, dat is wat het is
En dat komt allemaal door die gebeurtenis
Ik blijf met mijn gevoel voor altijd alleen
Maar ik sleep me er wel doorheen
Dus tot op de dag van vandaag
Zorg ik dat ik me gedraag
Want dat is wat er wordt verwacht
Dat iedereen altijd maar lacht
Maar ik weet wat ik denk en wat ik voel
En dat is een heleboel!

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Angst Bitter Huilen Leven Verdriet Verleden

Reacties op ‘Niet de echte ik’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Niet de echte ik