Some battles can't be won
Al het vechten, al het smeken
Om mezelf te kunnen zijn
Maar ik ben wie ik niet ben
Als een schaduw in de zonneschijn
Zwijgend voldoe ik aan de normen
Naar de verwachting van de maatschappij
En elke dag opnieuw voer ik oorlog
Maar steeds ga ik mezelf voorbij
Na alle jaren die al verloren zijn gegaan
Ben ik nog steeds niet verder gekomen
En elke ontwaking is weer een teleurstelling
Dat ik niet kan leven naar mijn dromen
De pijn van het identiteitsloos zijn
En de angst voor altijd niemand te blijven
Maakt me elke dag weer eenzamer
Verder van het leven afdrijven
Na zo'n lange strijd geef ik het op
Dit is het eind, niets kan me meer schelen
Onzichtbaar zal ik verder leven
Maar dit gevoel, zal niet meer helen
Reacties op ‘Some battles can't be won’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!