Gele boombladeren
Omdat je er niet meer bent
omdat je er niet meer bent
zal ik elke dag alleen
onder onze boom zitten.
De boom waar we onze eerste
kus namen…
Ik zal niets anders schrijven dan
gedichten als nieuwsberichten
voor je.
Elke dag een bloem voor je planten
met als doel mijn gedenken
aan onze herinneringen.
De tranen zal ik wegpinken
en op onze bloemen gieten
zodat ze langzaam groeien
in onze liefde.
Je zal elke dag in mijn gedachten vliegen
net een vraag die altijd gesteld wordt
zich herhaald
maar waarop geen antwoord
te vinden is…
Waar ben je nu
onder welke boom
in het paradijs…
Ik leef hier werkelijk alleen
zonder jou in deze zoutloze wereld.
Elke dag onder de boom
en mijn stille handen
graven diep in de aarde
om het voortdurend gemis
in te slikken en de kracht te vinden
voor de dag van morgen
zonder jou.
Reacties op ‘Gele boombladeren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!