vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de bliksem slaat in
ik weet niet meer waar ik ben, ik weet niet meer wat ik doe
ik denk niet meer na, ik hoor niet meer wat men zegt
ik knik als dat word verwacht, maar luister niet echt..
m'n vrienden die zijn het zat, ze hebben niks meer aan mij.
ik ga naar ze toe, maar doe niet echt met ze mee.
ik lach als ik lachen moet, en zeg zomaar nee.
de bliksem slaat in, wanneer jij me door mn haren streelt..
de vonk word een vlam, ik weet niet meer hoe ik die blussen kan
de bliksem slaat in.. het vuur gaat zo razend snel..
ik laat je nu gaan, en niet meer op als je belt.
Reacties op ‘de bliksem slaat in’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!