vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Rozen
Ik ben niet écht eenzaam en alleen
Dat heb ik voor mezelf gekozen
En ik heb geen hart van steen
In mijn hart bloeien ook rozen
De rozen die er voor iedereen zijn
En die binnenin mij bloeien
Ook al lijken ze zo klein
Ik kan ze niet blijven uitroeien
Deze rozen laten me leven
Ze laten me houden van anderen
En soms laten ze me zweven
Ik mag mezelf niet veranderen
Reacties op ‘Rozen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!