vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In de Maneschijn
Een wolk verdwijnt
De maan die schijnt
En blinkt in het water
In de verte horen we gesnater
"Dat zijn de eenden" zegt mijn broer
"Die roepen naar de boer:
"Hé, Koen!
Je bent toch een meloen!
Ga naar buiten wandelen!
Eet een beetje amandelen!"
Ik stond op
En naar de maan richtte ik mijn kop
"O, Tom!
Waarom sta je toch zo krom?"
Ik antwoord: "Ik ben dom,
Ik lijk wel een banaan, zo krom
De maan, die is een bom,
Want die is nog niet krom"
Reacties op ‘In de Maneschijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!