Somber voorjaar

Somber voorjaar

Nooit is de zon zo slordig heengegaan
Als dezen avond en haar laatste stralen
Waren zo kleurloos nooit. En ook de maandag
die rijst heeft haast geen glans. Van Nachtegalen

zal ik niet eenmaal spreken: hun bestaan
blijkt enkel uit de ontroerende verhalen
van oude kinderboeken. Zie, daar gaan
verliefden, die langs donkre wegen dwalen
alsof de wereld was één heerlijkheid
van kleuren en van onverwachte weelden
Ben ik het, of zijn zij het die, verblind,

Niets van de wereld zien dan ’t ingebeelde
Schouwspel van hun verdriet of zaligheid?
-Er was een tijd… Ik ook was eenmaal een kind.