Het vele klatergoud (ode aan Elze)
ik heb je gereedschappen gezien
de werktuigen waarmee jij
je bijzondere constructies maakt
waar drie dimensionaal de basis is
maar logica de grondslagen mist
om je in oordeel te gaan volgen
jij schroeft moeiteloos zonder draad
toch sluiten moeren de wegen die jij gaat
in de jou passende verbindingen
geeft staal geheugen mee
om de zee duurzaam te klieven
verovert draagkracht om te kunnen vliegen
spreidt knoesten in het eeuwenoude hout
om hun verhalen bloot te leggen
luistert minzaam naar het vele klatergoud
genereert dimensies die raken aan eeuwigheid
verbindt werelden met emoties uit een
reeds lang verleden en al voltooide tijd
jij geeft ons met een joyeus gebaar
een werkelijkheid die nog in schepping is
waarin het gedicht als poëzie al hemels gist
wil melker
06/02/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
06-02-2016
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bewondering Poëzie SchrijvenReacties op ‘Het vele klatergoud (ode aan Elze)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!