vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vrouwenlijk
Vrouwen, vaak als rozig vlees gekeurd
In mannenogen, lichamelijk verscheurd
Jachtige bergen waar het hart verschuilt.
Fel begeerde toppen, in stilte, de echo huilt
Trek en klimwerk in beschadigde sneeuw
Ijzig koud, diep in het dal luid geschreeuw
Elke vrouw verdient liefde en respect
Nooit werd ze omschreven als een lustobject
Testosteron druppelt, de liefde door de maag
Wel voldaan en liggend, alles wordt zo traag
Een man die bergen ziet, verlangt naar het dal
En daar ligt zij, vaak gewond als slachtafval
Reacties op ‘Vrouwenlijk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!