Winterslaap
Zwaarwegend ijs, seizoen z’n hardste kant
Een dikke laag water, vastgeplakt en gestrand
Spiegelglas, een onvoorspelbaar oppervlak
Echo’s weggedoken, de waarschuwing te zwak
Noordenwind aangewakkerd, de koude ingeleid
Tintelende tenen, klaar voor een bittere strijd
Winter weegt op mensen, de donkerste dagen
Iedereen depressief, velen aan het klagen
Nergens buitenwarmte, een dampende schouw
Toegenomen twijfels, de wereld grijs en grauw
In een diepe slaap, het hart lijkt stevig ingevroren
Geen lieve woorden maar onuitwisbare sporen
Trappel niet ter plaatse, zoek naar het vuur
Wakker worden, op zoek naar avontuur
Energie opwekken en in jezelf gaan geloven
Episode afgesloten, het hoofd weer naar boven
Ingezonden door
Geplaatst op
19-02-2016
Over dit gedicht
Na elke winterslaap kan de passie herleven
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dikkelaag Donker Ingevroren Ondoordringbaar WinterslaapReacties op ‘Winterslaap’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!