vorige gedicht
vorige gedicht
Vrijdagavond
Op vrijdagavond rond een uur of negen
Zit ik mijn tijd op aarde te doodde
Wachtend tot de tijd mij eindelijk zal doden
Zou ik op maandagochtend nog leven?
Het stemmetje in mijn hoofd fluistert
Dat ik niet bang hoef te zijn
Maar ik heb angst, voor de pijn
Niet voor wat er na de dood gebeurt
Reacties op ‘Vrijdagavond’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!