Wat zegt een droom?

Al een aantal gedichten geschreven,
keihard van me af geschreven

Zelfs mooie gedichten wil ik nog laten voelen,
maar heeft dit alles nog ooit een positief effect op mijn leven?

Er is wel enige hoop, enige verbondenheid,
en die heb ik vannacht voor het eerst gevoelt in mijn droom, die steeds meer betekenis aan het einde krijgt:

We woonden in de bossige heuvels, in kleine witte huisjes,
in fantasieland, iedereen was daar soort van vrienden en eenlingen met elkaar

We hadden maar 1 doel, de schat in de gang onder de grond naast het water verborgen houden voor politie en leger

"WE" gingen vaak vluchten, ze zaten achter ons aan,
de vrienden bleven verscholen in het bos, want ze waren van plan ons in te halen

En toch ging ik naar rechts zichtbaar de weg op, het zichtbare licht in, de vrijheid in, weg van iedereen, weg van verwarring

Of ik gepakt zou worden, ik weet het niet, het was einde verhaal,
de droom was te pijnlijk

Met velen op pad de schat te beschermen,
ik werd er wel gevoelsmatig bij betrokken,
voor het eerst sinds vele jaren dromen en leven

Maar praten tegen me: Nee. dat zit er toch niet in, veel liever tegen anderen, zelfs in mijn dromen, dus in mijn persoonlijkheid verankerd,
zal dat ooit nog een keer veranderen?

Dromen zouden juist een mooie vlucht uit de harde werkelijkheid moeten zijn, dat zou juist fantasieland moeten zijn

Dichten en van je afschrijven beinvloed het onbewustzijn,telkens met een accent
blijkt wel uit je dromen: dus enige betrokkenheid, maar zal de echte oprechte betrokkenheid nog komen? Dat zal mij heel erg lonen

Ik had nog liever door de popo's en het leger gepakt geweest als einde verhaal, dat ze zouden zeggen: We zien dat het niet goed met je gaat, we zien dat je persoonlijkheid geisoleerd is, kom maar met ons mee, wij zien hoe het bij jou zit
DAN WERD IK GEZIEN