vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tabula rasa
Hoelang hebben we net als kleine kinderen
getekend en gekrabbeld op leien.
Soms met fijn wit krijt
op grijze dagen tekenen we met
grof stoepkrijt en enkel de regen wist
ongehoorzame woorden.
In de hoek tekenen we een klein zonnetje
met drie stralen en 's avonds bij de zonsondergang
kijken we samen naar de ruggengraten van het stel.
Hoeveel keer hebben we de lei vol geschetst
en hebben we weer over woorden gekerfd
al was het wel beter een schone lei te nemen.
Reacties op ‘Tabula rasa’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!